یه جایی این گوشه نشسته ... - دست نوشته های یک لاک پشت



		یه جایی این گوشه نشسته ...

شلمان !!
یه غروب سرد و تاریک . یه قلب وسط یه کوچه باریک یه نگاه ساده ، منتظر به جاده یه اشک ساده ، یخ زده توی باده . یه مرد خسته ، یه راه بسته یه نفس کشیده ، خیلی خسته . لبش خشک و سرده . پاهاش پینه بسته . یه حرف ساده ، توی گوشش نمی یاد . یه حرف سه حرفی ، کس از دور نمی یاد . براش دل نسوزونید ، اون خودش خواسته . براش دعا نکنید ، تنهایی رو خواسته . می دونی اون چی می خواد از زندگیش . پاره بهش همه زنجیرای بردیگش . فقط یه راه مونده برای زنده بودن . اونم فقط مرده بودن . یه پوست چاک چاک ، یه قلب بی باک . چاقو به دسته ، خونش رو خاک ... شلمان !!


	نظرات شما ()
			پنج شنبه 83 بهمن 29 ساعت 8:19 عصر

[ و فرمود : ] آن که به عیب خود نگریست ، ننگریست که عیب دیگرى چیست ، و آن که به روزى خدا خرسندى نمود ، بر آنچه از دستش رفت اندوهگین نبود ، و آن که تیغ ستم آهیخت ، خون خود بدان بریخت ، و آن که در کارها خود را به رنج انداخت ، خویشتن را هلاک ساخت ، و آن که بى‏پروا به موجها در شد غرق گردید ، و آن که به جایهاى بدنام در آمد بدنامى کشید ، و هر که پر گفت راه خطا بسیار پویید ، و آن که بسیار خطا کرد شرم او کم ، و آن که شرمش کم پارسایى‏اش اندک هم ، و آن که پارسایى‏اش اندک ، دلش مرده است ، و آن که دلش مرده است راه به دوزخ برده . و آن که به زشتیهاى مردم نگرد و آن را ناپسند انگارد سپس چنان زشتى را براى خود روا دارد نادانى است و چون و چرایى در نادانى او نیست ، و قناعت مالى است که پایان نیابد ، و آن که یاد مرگ بسیار کند ، از دنیا به اندک خشنود شود ، و آن که دانست گفتارش از کردارش به حساب آید ، جز در آنچه به کار اوست زبان نگشاید . [نهج البلاغه]


	یه جایی این گوشه نشسته ... - دست نوشته های یک لاک پشت